گزیده ای از نوشته خانم عطیه همتی :
یک خط قرمزی در سینمای آمریکا، سینمای چین و سینمای هند وجود دارد به اسم سینمای بی‌پدر» در سینمای آمریکایی پدر آمریکایی همیشه جایگاه محترمی دارد به خصوص در سینمای کودک. از فیلم پینوکیو گرفته تا شیرشاه، تا بامبو تا خانواده شگفت‌انگیز تا درون و برون. پدر شخصیت محترمی است حتی اگر منفعل و دائم‌الخمر باشد. اجازه تعدی به او وجود ندارد به طوری که در فیلم تک‌تیرانداز آمریکایی شاید حضور چندانی نداشته باشد اما سر همان میز شام همه حرف فیلم را می‌‌زند. در سینمای آمریکا حتی اگر پدر جنایتکار هم باشد در موضعی قرار می‌گیرد که فیلم تبدیل به اثری ماندگار هم‌چون پدرخوانده» میشود. گاهی نتیجه فیلم‌نامه چیزی مثل فیلم برکینگ بد» میشود ولی مرد خانواده‌اش را دوست دارد. در سینمای چین پدر بسیار تکریم میشود و در سینمای هند واقعا تقدیس میشود. اما در سینما و تلویزیون ایران به پدر به عنوان یکی از ارکان اصلی خانواده بی‌محابا می‌تازند. پدر در سینما و تلویزیون ایران موجود ابن‌الوقت، دو زنه، زندگی پنهان‌دار، ضد‌عشق یا در گذشته مانده‌‌است. حتی اگر همین سریال ستایش را ببینید حشمت فردوس یک موجود در گذشته مانده و کاریکاتوری است که هر از گاهی یک جمله‌هایی می‌گوید.
در سینمای دنیا پدر خط قرمز است
سینمای ,پدر ,فیلم ,میشود ,آمریکایی ,چین ,در سینمای ,حتی اگر ,در گذشته ,سینما و ,در سینما
درباره این سایت